Pospolita w Polsce brzoza posiada ogromne właściwości uzdrawiające, w obecnych czasach firm farmaceutycznych popadające w zapomnienie. Pewnie niewielkie grono fitoterapeutów poleca ją jako środek leczniczy.
Ja przeglądając zielniki i zielarskie poradniki natknąłem się na informacje o prozdrowotnych właściwościach tego drzewa obecnego w każdym polskim pejzażu.
W książce Marty Lesickiej "Zielska zioła i ziółka" czytamy:
Moc lecznicza zawarta jest zarówno w soku, jak i pączkach kwiatów, liściach i korze.
Dobrze jest zebrać sok brzozy wczesną wiosną, aby po zimie oczyścić organizm z toksyn i złogów. Świeży sok pijemy kilka razy dziennie przez 14 dni. Na kresach wschodnich do dziś każdej wiosny przyrządza sok, zwany „brzozówką”. Po dodaniu rodzynek i drożdży bywa on przechowywany przez parę miesięcy w dobrze zakorkowanych butelkach.
Wywar z kory brzozowej stosowany do ciepłych okładów leczy wrzody.
Przy chorobach reumatycznych polecana jest herbata z wysuszonych pączków brzozy. 50 g suszu zalewamy pól litrem wody i gotujemy pod przykryciem 15 minut. Przecedzamy, pijemy przez 14 dni 2 razy dziennie szklankę herbatki przed posiłkiem.
Z młodych pączków i liści majowych zmieszanych w równych proporcjach przyrządzamy nalewkę. W tym celu 200 g liści i pączków zalewamy litrem czystej wódki i odstawiamy w ciepłe miejsce na 14 dni. Mikstura ta leczy przeziębienie, dolegliwości żołądka i szkorbut. Na pół szklanki wody bierzemy jedną łyżkę nalewki. Pijemy dwa razy dziennie przez 9 do 14 dni. Nalewki nie wolno podawać dzieciom do lat 7.
Na wypadanie włosów należy zrobić nalewkę z pączków brzozy i świeżej pokrzywy wraz z korzeniem. 100 g brzozy i 100 g pokrzywy zalewamy 1 l czystej wódki i przez 28 dni trzymamy w nasłonecznionym miejscu. Dla zapachu możemy dodać 10 g korzenia tataraku. Gotową miksturę wcieramy wieczorem w skórę głowy.
W medycynie ludowej ze świeżych lepkich pączków brzozy przyrządzano maść. Pączki
ucierano ze świeżym smalcem i przechowywano w chłodnym miejscu. Maść brzozowa leczy takie choroby skórne jak: świerzb, egzemę i liszaje suche.
Powszechnie znane są właściwości lecznicze wiosennych liści brzozowych. Są one doskonałym lekarstwem na bóle reumatyczne. Świeżo zerwanymi majowymi liśćmi napełniamy bawełniane skarpety i zakładamy je na noc. Po dwóch tygodniach kuracji nasze stopy będą zdrowe. Liście możemy również rozsypać pod prześcieradłem. Sen staje się wtedy głębszy i spokojniejszy, ustają bóle reumatyczne, regeneruje się cały organizm. Aby efekt leczniczy był silniejszy, chorą osobę można całą owinąć prześcieradłem wypełnionym liśćmi brzozy, przy czym co trzeci dzień należy liście wymieniać na świeże. Ja każdej wiosny wracam do kuracji brzozowej i odczuwam ogromną poprawę samopoczucia.
Do zbierania soku wybieramy brzozy co najmniej 12-letnie. Nakłuwamy pień drzewa na
dość dużej wysokości, a poniżej otworu przywiązujemy, jakieś naczynie. Z jednego otworu można pobierać sok najwyżej przez 2 – 3 dni. Potem należy zalepić go ziemią, gipsem lub cementem, aby drzewo nie chorowało.
Surowiec:
* Liście zrywa się w maju, gdy są jeszcze młode i lepkie, ale i późniejsze są dobrym surowcem zielarskim. Suszy się je w normalnej temperaturze. Dobrze wysuszone liście mają zielony kolor, słaby i przyjemny zapach i gorzkawy, cierpki smak, zaciśnięte w dłoni kruszą się z szelestem.
* Korę pozyskuje się wiosną, na przedwiośniu lub w jesieni, z młodych gałęzi i pni, mowa tu o korowinie, a nie o białej błonce pokrywającej korek. Korę suszy się w normalnej temp. lub lepiej w lekko ogrzanym, otwartym piekarniku; korę można zastąpić cienkimi gałązkami zbieranymi wraz z pączkami wiosną. Po wysuszeniu całe gałązki należy rozdrobnić.
* Pączki zbiera się wiosną przed rozwinięciem lub w I fazie rozkwitu.
Tyle jeżeli chodzi o samą brzozę, ale wydaje mi się że należy wspomnieć o tym iż aa pniach brzóz występuje kilka grzybów pasożytniczych wykorzystywanych w lecznictwie
ludowym. Najbardziej znany jest włóknouszek ukośny - Inonotus obliquus inaczej rak brzozowy czarny, czyli tzw. czeczotkę, tworzący ciemne guzowate naroślą, które po odcięciu od pnia i wysuszeniu stanowią surowiec zwany popularnie hubą brzozową czarną.
Drugim grzybem pasożytniczym jest porek brzozowy - Piptoporus betulinus o muszlowa-
tych szarawych owocnikach, które po oderwaniu od pnia suszy się i otrzymuje tzw. hubę brzozową białą.
Działanie:
Wyciągi z brzozy zwiększają wydalanie moczu, a wraz z nim jonów sodu, chloru i kwasu moczowego (odkwaszają organizm), regulują przemianę materii, odtruwają organizm (wywierają wybitne działanie oczyszczające organizm ze szkodliwych produktów), ochraniają miąższ wątroby, ogólnie wzmacniają, działają silnie napotnie (zwłaszcza kora i całe gałązki), przeciwobrzękowo, przeciwgośćcowo, żółciopędnie, przeciwtrądzikowo, zapobiegają kamicy moczowej i żółciowej, uszczelniają i wzmacniają naczyńka krwionośne, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego,
regulują trawienie.
Włóknouszek ukośny, tzw. huba brzozowa czarna, działa przeciwzapalnie, przeciwbateryjnie, wzmacniająco, zwiększa odporność organizmu. Ostatnio odkryto, że pobudza wytwarzanie interferonu, substancji przeciwwirusowej, obecnej u ludzi i zwierząt. Jeżeli słuszne jest przekonanie, że wirusy są przyczyną powstawania niektórych nowotworów, to wyciągi z omawianego grzyba mogą mieć znaczenie pomocnicze zarówno w chorobie nowotworowej jak i w chorobach wirusowych. Podobne własności ma huba brzozowa biała z grzyba Piptoporus betulinus.
skąpomocz, kamica moczowa, zapalenie nerek, moczowodów i pęcherza moczowego, kamica
żółciowa, skaza dnawa (artretyzm), obrzęki, nadmierna ilość kwasu moczowego, sodu i chloru (chlorku sodowego) w organizmie, reumatyzm, choroby skórne (np. trądziki, łuszczyca, wypryski), uczulenie, zatrucia, uszkodzenie wątroby, wadliwa przemiana materii, otyłość, osłabienie, złe samopoczucie, rekonwalescencja, choroby zakaźne, gorączka, przeziębienie.
Receptury:
Występuje jako składnik wielu mieszanek ziołowych między innymi na:
oparzenia, otyłość, układ moczowy, puchlina brzuszna, pocenie,
Napar: 2 łyżki suchych liści lub pączków zalać 400 ml wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 200 ml; niemowlęta ważące 3 kg - 8,5 ml, 4 kg - 11 ml, 5 kg - 14 ml, 6 kg - 17 ml, 8 kg -22 ml, 3-4 razy dz.; dzieci ważące; 10 kg - 28 ml, 15 kg - 40 ml, 23 kg -65 ml, 32 kg - 91 ml, 42 kg - 120 ml, 54 kg - 154 ml, 3-4 razy dz.
Intractum Betulae: pół szkl. świeżych zmielonych liści lub świeżych półotwartych pączków brzozowych zalać 300 ml gorącej wódki; macerować 10 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz, po 15 ml w 50 ml wody; dzieci ważące 10-12 kg - 2 ml, 13-15 kg - 3 ml, 16-18 kg - 4 ml, 19-21 kg - 4,5-5 ml, 22-24 kg - 5 ml, 25-27 kg - 6 ml, 28-30 kg - 6,5-7 ml, 32-35 kg - 7,5 ml, 36-42 kg - 8-8,5 ml, 43-49 kg - 9 ml, 54 kg - 11-12 ml, 3-4 razy dz. w 50 ml wody.
Kora, podobnie jak gałązki są silnym środkiem moczopędnym, napotnym, przeciwgorączkowym,
przeciwobrzękowym, uspokajającym, hipotensyjnym (obniżającym ciśnienie krwi), przeciwbólowym, żółciopędnym i oczyszczającym. Polecam ją stosować przy chorych zatokach, bólach głowy, zatruciach, nadciśnieniu, wszelkich chorobach skórnych i zakaźnych, gorączce, przeziębieniu, kamicy moczowej i żółciowej, obrzękach, niewydolności krążenia, wyczerpaniu nerwowym, osłabieniu i wielu innych chorobach. Wyciągi z kory i gałązek są mocnym lekiem i wyjątkowo skutecznym. U niektórych osób zaobserwowałem, iż wyciągi z kory i gałązek za
każdym razem po wypiciu przyczyniały się do wydalenia piasku i bardzo drobnych kamieni moczowych wraz z moczem. Szczególnie intensywnie proces ten zachodził, gdy korę brzozy zmieszałem z korą wierzby i z korą bzu czarnego lub hebdu w równych częściach: 1 łyżka kory brzozowej, 1 łyżka kory wierzbowej, 1 łyżka kory z bzu; surowce wymieszać i zalać 400 ml wody; gotować 10 minut (uzupełniać wyparowaną wodę); odstawić na 30 minut; przecedzić; pić co 3 godz. po 100 ml; stosować tak przez 5 dni, potem pić 2 razy dz. po 200 ml przez 7 dni;
w razie potrzeby kurację powtórzyć; proponuję równocześnie pić 3 razy dz. napar z glistnika w ilości 100 ml, który jest silnym spazmolitykiem rozkurczającym drogi moczowe co ułatwia sprawę, a przy tym działa też moczopędnie i przeciwkamiczo; kuracja zupełnie nieszkodliwe. Przedstawiona mieszanka działa silnie przeciwgorączkowo, przeciwbólowe i napotnie.
Odwar: 3 łyżki rozdrobnionej kory lub gałązek zalać 400 ml wody; gotować 10 minut; odstawić na 20 minut;przecedzić. Zażywać 4 razy dz. po 100-150 ml; dzieciom podawać 30-50-100 ml, zależnie od wieku. Zmiana barwy odwaru i moczu na czerwoną lub brunatną jest zjawiskiem normalnym.
Sok kupiony w aptece lub sklepie pije się 4 razy dz. po 1 łyżeczce lub 1 łyżce w 50 ml wody. Osoby leczące się sulfonamidami (Biseptol, Amidoxal, Merafin, Urenil itd.) oraz antybiotykami powinny pić sok brzozowy, napar z liści lub odwar z kory brzozowej, co zapobiegnie powstaniu objawów niepożądanych lub ubocznych. W odwarze z kory można płukać chore, przetłuszczające się włosy oraz z łupieżem, po każdorazowym umyciu.
Odwar z kory znakomicie leczy też stany zapalne gardła i jamy ustnej.
Okłady na oczy z naparu brzozowego lub odwaru z kory działają przeciwzapalnie, odkażająco i przeciwropnie (okład trzymać 5 minut i stosować 3-4 razy dz. przy stanach zapalnych i ropnych spojówek, gałki ocznej itd.).
Odwar z huby brzozowej czarnej (Inonotus obliquus): 1 łyżkę rozdrobnionej grzybni zalać
1-11/2 szklanki letniej wody i pozostawić na noc. Rano ogrzewać do wrzenia na małym ogniu.
Odstawić na 5 min i przecedzić do termosu. Pić 1-2 łyżki kilkakrotnie w ciągu dnia przed jedzeniem jako ogólnie wzmacniający i zwiększający odporność organizmu w chorobie wyniszczającej, również objawowo w raku.
Mnóstwo zdrowotnych właściwości :)
Resztę można doczytać w fitoterapii
Część informacji zaczerpnąłem z książek:
"Zielska, zioła i ziółka" Marty Leśnickiej
"Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie" dr Aleksander Ożarowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz