Sezon na bób i pasta z bobu

Sezon na bób już dawno rozpoczęty. Początkowa cena zaporowa bo dochodziła do 25 zł za kilo. Teraz spadała o ponad połowę na 10 zł. więc można sobie moim skromnym zdaniem już pozwolić.

Ugotowałem kilo bobu, część zostało zjedzone zaraz po ugotowaniu z masełkiem, popołudniowa przegryzka odbyła się z dodatkiem czosnku, salsy pomidorowej i koperku i jeszcze trochę zostało.

Kolejnego dnia obrałem ze skórek i zmiksowałem na pastę z dodatkiem suszonych pomidorów i oliwy.

Wyszedł doskonały a'la humus do kanapek. Polecam

Wartości odżywcze:

W 100 gramach ugotowanego bobu jest średnio 60 kcal. Jest on bogaty w białko (około 7 gramów) i węglowodany (14 gramów). Nasiona są również zasobne w błonnik (6 gramów), nie zawiera tłuszczu. Zawiera kwas foliowy, witaminy z grupy B, wapń, żelazo i magnez. Nasiono w postaci surowej jest trudnostrawne, ze względu na obecność substancji antyodżywczych, takich, jak inhibitory trypsyny, jednak obróbka termiczna (na przykład gotowanie) zmniejsza ich działanie.

Szklanka ugotowanego bobu dostarcza prawie połowę dziennego zapotrzebowania w kwas foliowy, który razem z witaminą B12 uczestniczy w tworzeniu i dojrzewaniu czerwonych krwinek, może zatem pomóc w leczeniu niedokrwistości. To również cenny pierwiastek w diecie kobiet ciężarnych (niezbędny do prawidłowego rozwoju płodu). Dzięki optymalnej zawartości błonnika i niskiej zawartości sodu, bób sprzyja redukcji cholesterolu, a tym samym pomocny jest w obniżaniu ciśnienia we krwi. Witaminy z grupy B zawarte w tym warzywie, wspierają układ nerwowy oraz metabolizm węglowodanów. Trzeba pamiętać, że tych witamin nasz organizm nie potrafi magazynować, ich niedobór objawia się w zaburzeniach trawienia, schorzeń układu nerwowego i mięśniowego. 

Bób nie jest wskazany dla:

Cierpiących na dnę moczanową. Warzywo zawiera składniki purynowe, przyczyniające się do powstawania kamieni w nerkach. Musisz również uważać, jeśli masz alergię na rośliny strączkowe. Diabetycy oraz kobiety cierpiące na cukrzycę ciążową powinny unikać spożywania gotowanego bobu, bowiem jego indeks glikemiczny wynosi aż 80. Bób, podobnie jak inne rośliny strączkowe, bywa wzdymający. Osobom mającym problemy z układem pokarmowym, zaleca się wstępne moczenie nasion w wodzie, gdyż tak przygotowany zmniejsza ryzyko nadmiernej fermentacji w jelitach. Na zdjęciu kamienie nerkowe w powiększeniu. 

Sposób przyrządzenia: Ziarna bobu najlepiej namocz około godzinę w gorącej wodzie – nie będzie powodował wzdęć. Po namoczeniu odlej wodę i zalej świeżą w proporcji 2 porcje wody na 1 porcję bobu. Wsyp 1-2 łyżeczki cukru. Gotuj na dużym ogniu, pod przykryciem 15 minut (do 30 minut starsze) z dodatkiem kopru, czosnku, liścia laurowego. Pod koniec gotowania dopraw szczyptą soli. 

Jak jeszcze podawać bób:

Bób wykorzystuje się, jako dodatek do past, zup, sałatek, zapiekanek. We Włoszech bób często pojawia się na talerzach np. z dodatkiem boczku, czyli fave al guanciale. U nas najczęściej jadamy podany z masłem i koperkiem lub podsmażoną na maśle bułką tartą, można również podać z czosnkiem i sosem pomidorowym.